Çeperdeyim

Güneşin erken doğuşuna kanan baharı

Ayazın bitişine güvenen sabahı bellemiş dost

Ben seferdeyim

Toprağın definesine tutulmuş aşık

Mahşer yorganı bilip sarınmış

Toprak öte bir zemin hatıramda

Çeperdeyim

Kök saldığı arza yurt adı vermiş akil

Ne türkü ne söz yeşerir betonda lakin

Çakıldan kumdan bir kafesteyim

Hırdavat birbirine akran olmuş mezbelede

Koyunları bir olanın kokuları birleşmiş

Bir başıma köşemde üşümekteyim

Kokudan usanıp gurbete göçmüş

Hurdanın dize getiremediği derviş

Düzen bozmuş ayıp, düzen kurmuş bilip

Ben düzeni düşünmekteyim

Ağıtla uyutmuş bebeğini, kanla büyütmüş

Duvarın üzerine marşla yürütmüş

Hısımlığı hasımlıktan kurmuş garip

Bir başıma çeperde dilenmekteyim